Het blijft me verbazen hoe ontzettend racistisch mensen uit de hoek kunnen komen.

Ik zit dus in de trein naar ’s-Hertogenbosch.  Gewoon Den Bosch dus. Heb daar altijd zo’n schijt hekel aan, dat je op 9292 ’s-Hertogenbosch moet invullen. Waarom? Niemand praat meer zo. Ik wil gewoon Den Bosch typen. Eigen het liefst den bos. Zonder hoofdletters, en zonder ch.

Maar goed, ik dwaal af.

Ik zat dus in de trein naar den bos. En na 10 seconden ben ik van stoel gewisseld, omdat ik de vrouw die naast mij zat niet meer kon uitstaan. De zinnen die uit die praatgleuf kwamen waren van zo’n ondoordringbaar stom niveau, dat ik mijn IQ langzaam het spoor op voelde sijpelen.

“Dat er net zo’n groepje van die gekleurde jongen daar zaten” zei ze. “En dat die altijd zo’n herrie maken, en geen respect hebben voor onze normen en waarden, en eigenlijk maar beter terug konden gaan naar hun eigen land”. Wat ze bedoelt met “onze normen en waarden” is me niet helemaal duidelijk, aangezien ze in ieder geval niet dezelfde heeft als ik.

Leuk voor de context: ze was dit aan het vertellen tegen een oude dame van, ik gok, een jaar of 80, die ze niet kent. Dit weet ik om twee redenen. Een: de mevrouw in kwestie kwam samen met mij de trein in waggelen. Twee: mevrouw was helemaal uit het veld geslagen door de informatie die aan haar werd medegedeeld. Informatie waar zij overigens niet om had gevraagd. De vraag die ze wel gesteld had was, of de racistische vrouw even haar koffers van de stoel af kon halen, zodat ze kon zitten.

Misschien ligt het aan mij, maar ik heb het idee dat de mensen in Nederland steeds dommer worden.

Een jongen naast mij hield er ook een interessante manier van leven op na. Afgelopen woensdag mochten na twee jaar eindelijk de mondkapjes af in het openbaar vervoer. Fijn voor ons, iets minder fijn voor de mensen waarvan je denkt: zet jij dat ding maar gauw weer op.

Enfin, er zit dus een jongen van een jaar of 19 naast me, met het mondkapje professioneel onder zijn neus gedrapeerd. Mondje bedekt, het blote piemel-neusje vrij ademend in de buitenlucht.

Dan maak je toch wel aparte keuzes in je leven. Dat je besluit om een mondkap op te zetten als dit niet meer hoeft, maar hem dan wel verkeerd op zet, waardoor het effect van die lap stof op je gezicht van geen elke toegevoegde waarde meer is, behalve dat je eruitziet als iemand waar je geen inhoudelijke discussie mee moet proberen te voeren.

Ik gok dat die jongen later bij de belastingdienst gaat werken. Daar zijn ze ook wel van het halve bak keuzes maken. Zo las ik vandaag, dat het nog drie jaar gaat duren voordat de systeemsoftware up to date is, waarna er veranderingen in het belastingstelsel kunnen worden doorgevoerd. Denk bijvoorbeeld aan de verlaging op de belasting van groenten en fruit. Essentieel om mensen minder vadsig te laten worden.

Maar hoe kan het dan, dat we straks wel de accijnzen op de benzine en diesel kunnen verlagen. Volgends mij gaat dat via hetzelfde systeem, waar ik zojuist van heb gelezen dat het de komende drie jaar geen updates kan uitvoeren, en als het een windows computer is, dan komen de updates helemaal op een moment dat je er eigenlijk niet op zit te wachten.

En dan tijdens de gemeenteraadsverkiezingen het gek vinden dat de jongeren het vertrouwen in de politiek kwijt zijn.

Ik heb vroeger altijd geleerd dat als je liegt, je neus groeit.

Ik weet wel waar ze in Den Haag de jas aan ophangen. Of is het s’-Gravenhage?