In de badjas op de bank. Beetje lezen. Beetje gamen. Beetje aftrekken. Beetje wijn drinken. Beetje vervelen. Beetje koken. Beetje balen. Beetje moe zijn. Beetje werken. Beetje slapen.

De dagen tussen Kerst en Nieuwjaar zijn voor mij altijd zo. Niet dat ik dat perse erg vind. Vroeger ging ik nog wel eens langs bij m’n moeder en was ik daar zo moe van, dat ik deze dagen nodig had om bij te komen.

Dit jaar zijn de verplichte familiebijeenkomsten mij bespaard gebleven, al blijft het een periode waarin je gedwongen wordt na te denken hoe niet-supermarktreclame-perfect jouw familie eigenlijk is.

Doordat dit het eerste jaar is dat ik geen traumastimulerende familie heb gezien, was ik dus juist erg veel bezig met hoe traumatisch Kerst eigenlijk altijd is geweest.

Maar voordat ik bij kan komen van de Kerst prikkels en het verdriet wat ermee gepaard gaat, moet ik vanaf zondag weer een nieuw mens worden.

Nou, als je het niet erg vindt, dit jaar even niet. Ik ben het afgelopen jaar bijna continue een nieuw mens geweest, omdat mijn oude ik een behoorlijk lastige klootzak was.

Waar komt die drang toch vandaan om constant maar beter te zijn? Kan het niet gewoon “goed genoeg” zijn. In plaats van doelen stellen waarvan je bij voorbaat weet dat ze toch niet gehaald gaan worden.

Zo had ik vorig jaar het doel om een lichaam als Henry Cavill te kweken. Dat ik daar een enorme eikel van werd was niet belangrijk, zolang ik maar van de buitenkant er goed uit zag.

Nu ben ik van binnen een beter mens, en van buiten een stuk zachter. En in tegenstelling tot een jaar geleden, wil ik wie ik nu ben eigenlijk wel doorzetten in het komend jaar.

Ik heb meer en nieuwe liefdes toegelaten in mijn hart. Liefde naar mezelf, naar mijn geliefden, naar mijn vrienden, naar mijn familie, naar klasgenoten en collega’s.

Maar ook liefde naar jou. Dat je het afgelopen jaar deze stukjes tekst hebt gelezen. Dat je erop hebt gereageerd, er iets van hebt gevonden. Dat je mij hebt laten nadenken.

Dankjewel daarvoor. Hopelijk heb ik je geraakt, of ben je ergens anders naar gaan kijken.

Ga ik nu weer m’n badjas aantrekken, beetje moe.